西京赋

西京赋原文：

雾气凄凉草木衰，倚楼看镜不胜悲。秦王警跸瞻天远，汉武旌旗出塞迟。江国再逢南雁信，乡关徒倚北风思。那知人事同摇落，醉里狂歌《九辩》词。
五凤楼前过晓钟，班行偏信老来慵。嫠啼孺怨方思有，岁俭民流忍奏庸。腊饭每悬江上梦，冻梨真改镜中容。相忘意气当年话，犹记巾裳共璧雍。
白龙宛转逢泥淖，渔人色喜路人笑。空衔一寸明月珠，眼底无恩可相报。张生赠余瑶华篇，狂歌陨泪秋风前。何时共鼓沧波去，海击三山吞紫烟。
七月六日苦炎热，对食暂餐还不能。每愁夜中自足蝎，况乃秋后转多蝇。束带发狂欲大叫，簿书何急来相仍。南望青松架短壑，安得赤脚蹋层冰。
妖蛮窃弄荒山里，廉城西畔风尘起。提兵将校岂无人，一夕弗严成偾事。犬羊突入纵抢攘，男妇奔走何仓皇。城头迎刃势破竹，驱逐执掠纷成行。陈公夫妇头双白，老袖龙钟遭险厄。赎金不至命须臾，义气横膺无惧色。伉俪相看但泪垂，宁死不愿生分离。飞魂暗结千里恨，惟有青天白日知。鹤塘之坡揭华表，双义名高死非夭。同时罹患半乡人，死者何多闻者少。君不见古来寿域高倚天，金汤不用土木捐。民无兵死恒晏然，安得此域如当年。
山斋西向蜀江濆，四载安居复有群。风雁势高犹可见，雪猿声苦不堪闻。新诗写出难胜宝，破衲披行却类云。每喜溯流宾客说，元瑜刀笔润雄军。
西林古塔势凌霄，是我门庭碧玉标。归马尚悬□五堠，行人先指读书巢。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。

西京赋拼音解读：

wù qì qī liáng cǎo mù shuāi ，yǐ lóu kàn jìng bú shèng bēi 。qín wáng jǐng bì zhān tiān yuǎn ，hàn wǔ jīng qí chū sāi chí 。jiāng guó zài féng nán yàn xìn ，xiāng guān tú yǐ běi fēng sī 。nà zhī rén shì tóng yáo luò ，zuì lǐ kuáng gē 《jiǔ biàn 》cí 。
wǔ fèng lóu qián guò xiǎo zhōng ，bān háng piān xìn lǎo lái yōng 。lí tí rú yuàn fāng sī yǒu ，suì jiǎn mín liú rěn zòu yōng 。là fàn měi xuán jiāng shàng mèng ，dòng lí zhēn gǎi jìng zhōng róng 。xiàng wàng yì qì dāng nián huà ，yóu jì jīn shang gòng bì yōng 。
bái lóng wǎn zhuǎn féng ní nào ，yú rén sè xǐ lù rén xiào 。kōng xián yī cùn míng yuè zhū ，yǎn dǐ wú ēn kě xiàng bào 。zhāng shēng zèng yú yáo huá piān ，kuáng gē yǔn lèi qiū fēng qián 。hé shí gòng gǔ cāng bō qù ，hǎi jī sān shān tūn zǐ yān 。
qī yuè liù rì kǔ yán rè ，duì shí zàn cān hái bú néng 。měi chóu yè zhōng zì zú xiē ，kuàng nǎi qiū hòu zhuǎn duō yíng 。shù dài fā kuáng yù dà jiào ，bù shū hé jí lái xiàng réng 。nán wàng qīng sōng jià duǎn hè ，ān dé chì jiǎo tà céng bīng 。
yāo mán qiè nòng huāng shān lǐ ，lián chéng xī pàn fēng chén qǐ 。tí bīng jiāng xiào qǐ wú rén ，yī xī fú yán chéng fèn shì 。quǎn yáng tū rù zòng qiǎng rǎng ，nán fù bēn zǒu hé cāng huáng 。chéng tóu yíng rèn shì pò zhú ，qū zhú zhí luě fēn chéng háng 。chén gōng fū fù tóu shuāng bái ，lǎo xiù lóng zhōng zāo xiǎn è 。shú jīn bú zhì mìng xū yú ，yì qì héng yīng wú jù sè 。kàng lì xiàng kàn dàn lèi chuí ，níng sǐ bú yuàn shēng fèn lí 。fēi hún àn jié qiān lǐ hèn ，wéi yǒu qīng tiān bái rì zhī 。hè táng zhī pō jiē huá biǎo ，shuāng yì míng gāo sǐ fēi yāo 。tóng shí lí huàn bàn xiāng rén ，sǐ zhě hé duō wén zhě shǎo 。jun1 bú jiàn gǔ lái shòu yù gāo yǐ tiān ，jīn tāng bú yòng tǔ mù juān 。mín wú bīng sǐ héng yàn rán ，ān dé cǐ yù rú dāng nián 。
shān zhāi xī xiàng shǔ jiāng pēn ，sì zǎi ān jū fù yǒu qún 。fēng yàn shì gāo yóu kě jiàn ，xuě yuán shēng kǔ bú kān wén 。xīn shī xiě chū nán shèng bǎo ，pò nà pī háng què lèi yún 。měi xǐ sù liú bīn kè shuō ，yuán yú dāo bǐ rùn xióng jun1 。
xī lín gǔ tǎ shì líng xiāo ，shì wǒ mén tíng bì yù biāo 。guī mǎ shàng xuán □wǔ hòu ，háng rén xiān zhǐ dú shū cháo 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

西京赋相关翻译

⑶上：作“山”，山上。
①翠葆：指草木新生枝芽。竹径成：春笋入夏已长成竹林。跳雨：形容雨滴打在荷叶上如蹦玉跳珠。

西京赋相关赏析

“十五年前一转头”，时光何其速也，转瞬之间，命运向相反的方向作了转化，对这种恶人遭恶报，好人得昭雪的转化，时人拍手称快，庆幸欢欣。贾似道若早知今天的下场，当初何必那么残狠。“人生放下休”是从“十五年前（间）一转头”的历史变迁中申发出来的感慨。“三十年河东，四十年河西”，人事无常，为人不可狠毒，不要得意忘形，人生又切不可太认真，所以说“放下休”。放下休，即放下吧，休是语气词。“人生放下休”与“西湖依旧流”前后照应，既表明江山依旧，历史无情，又有人事无常的慨叹。

作者介绍

欧阳澈 欧阳澈，男，北宋末江右人布衣。字德明，抚州崇仁（今属江西）人。少年时即喜谈世事，尚气大言，慷慨不稍屈。靖康初应诏上疏，奏论朝廷弊政三十余事，陈安边御敌十策。金兵南侵，徒步赴行在，伏阙上书，力诋和议。建炎元年八月，与陈东同时被杀，年三十一（《宋史》本传作年三十七，误）。绍兴间，追赠秘阁修撰。