锦瑟

锦瑟原文：

春雨洒我庭，好风吹我衣。云影留微阴，日光澹余晖。雁阵来玉门，嘹唳长空飞。修翎度雪岭，回顾嗟天涯。同此声嗷嗷，遗音胡不悲。湘水非故土，良时早旋归。
四十扶筇筋力微，远檐平望独依违。月明万里霜天直，云淡疏帘秋水肥。远树苍茫辜客梦，乱流明灭有人归。光辉已自成今古，赚我寒更露满衣。

名公作逐臣，驱马拂行尘。旧国问郧子，劳歌过郢人。一川花送客，二月柳宜春。奉料竹林兴，宽怀此别晨。
破梦登篮舆，舆中成一梦。形神恍不交，微息寄人踵。低昂与之俱，方酣忽一动。视听两参差，魂飘体亦纵。零乱少成章，痴人说何用。
恻恻轻寒剪剪风，小梅飘雪杏花红。夜深斜搭鞦韆索，楼阁朦胧烟雨中。
野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。
佛哀三界子，总是亲男女。恐沈黑暗坑，示仪垂化度。尽登无上道，俱證菩提路。教汝痴众生，慧心勤觉悟。
十年痴坐冷官毡，几度看花雪后天。白水同心如此调，载将春色上归船。

锦瑟拼音解读：

chūn yǔ sǎ wǒ tíng ，hǎo fēng chuī wǒ yī 。yún yǐng liú wēi yīn ，rì guāng dàn yú huī 。yàn zhèn lái yù mén ，liáo lì zhǎng kōng fēi 。xiū líng dù xuě lǐng ，huí gù jiē tiān yá 。tóng cǐ shēng áo áo ，yí yīn hú bú bēi 。xiāng shuǐ fēi gù tǔ ，liáng shí zǎo xuán guī 。
sì shí fú qióng jīn lì wēi ，yuǎn yán píng wàng dú yī wéi 。yuè míng wàn lǐ shuāng tiān zhí ，yún dàn shū lián qiū shuǐ féi 。yuǎn shù cāng máng gū kè mèng ，luàn liú míng miè yǒu rén guī 。guāng huī yǐ zì chéng jīn gǔ ，zuàn wǒ hán gèng lù mǎn yī 。

míng gōng zuò zhú chén ，qū mǎ fú háng chén 。jiù guó wèn yún zǐ ，láo gē guò yǐng rén 。yī chuān huā sòng kè ，èr yuè liǔ yí chūn 。fèng liào zhú lín xìng ，kuān huái cǐ bié chén 。
pò mèng dēng lán yú ，yú zhōng chéng yī mèng 。xíng shén huǎng bú jiāo ，wēi xī jì rén zhǒng 。dī áng yǔ zhī jù ，fāng hān hū yī dòng 。shì tīng liǎng cān chà ，hún piāo tǐ yì zòng 。líng luàn shǎo chéng zhāng ，chī rén shuō hé yòng 。
cè cè qīng hán jiǎn jiǎn fēng ，xiǎo méi piāo xuě xìng huā hóng 。yè shēn xié dā qiū qiān suǒ ，lóu gé méng lóng yān yǔ zhōng 。
yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。
fó āi sān jiè zǐ ，zǒng shì qīn nán nǚ 。kǒng shěn hēi àn kēng ，shì yí chuí huà dù 。jìn dēng wú shàng dào ，jù zhèng pú tí lù 。jiāo rǔ chī zhòng shēng ，huì xīn qín jiào wù 。
shí nián chī zuò lěng guān zhān ，jǐ dù kàn huā xuě hòu tiān 。bái shuǐ tóng xīn rú cǐ diào ，zǎi jiāng chūn sè shàng guī chuán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

锦瑟相关翻译

⑤寄生：一种植物，其根部不扎在土里而依附在松树、杨树等枝杈上，靠吸取这些树的养分而存活。
③银箭金壶：指刻漏，为古代计时工具。其制，用铜壶盛水，水下漏。水中置刻有度数箭一枝，视水面下降情况确定时履。秋月坠江波：黎明时的景象。“东方渐高”，东方的太阳渐渐升起。

锦瑟相关赏析

这首词中以明洁流畅的语言，简练而又传神地刻画了柔奴外表与内心相统一的美好品性，通过歌颂柔奴身处逆境而安之若素的可贵品格，抒发了作者在政治逆境中随遇而安、无往不快的旷达襟怀。
此曲描写了民间的立春习俗和迎春的欢悦。人文与自然交融，动与静交替，意趣盎然。运用嵌字体连连咏叹春之到来，表现出对春天的喜爱之情到了无以复加的地步。
晏子不是直接劝阻，而是间接委婉地提醒齐景公杀了烛邹会影响他的声誉，从而使他改变了主意（晏子的高明之处）。

作者介绍

张渐 张渐，循之从子也。天宝中，杨国忠辟为幕佐。与窦华、宋昱、郑昂、魏仲犀同列，官至翰林学士。国忠败，坐诛。诗一首。